Ondskan (2003)

2003, İsviçre - Danimarka yapımı olan, yönetmenliğini Mikael Hafström'ün yaptığı Ondskan (Evil), oldukça yalın anlatıma sahip, gerçekçi bi film. Filmin kahramanı Erik Ponti adında, 17 yaşındaki bir lise öğrencisidir. Erik, filmin başında gördüğümüz üzere sadist bir üvey babaya ve olan bitene ses çıkaramayan bir anneye sahiptir. Filmin ilk beş dakikası içinde suratınıza yumruk yemiş gibi olabilirsiniz, sebebi ise gayet somut, yani yalın bir acı değil bizzat burnunuzun ortasına bir yumruk, karnınıza tekme ya da sırtınıza indirilen kemerin tokasının dayanılmaz "hafifliği"! Okulda ağız burun girişerek bir arkadaşını enkaza çevirmesinin sonucunda, okuldan atılır. Erik artık hiç bir devlet okuluna kabul edilmeyecektir. Oğlunun üvey baba dayağı karşısında yapabildiği tek şey piyanosuna sarılarak (e arkadaş gidip çocuğunu kurtarsana, demek istiyorum sana ey ana kadın!) işkenceye eşlik etmek olsa da, Erik'in annesi oğluna iyi bir gelecek yaratabilmek için seferber olur (evden satılan tablolar vs vs vs) ve Erik'i özel bir okula yazdırır. Oğlu burada hır gür çıkarmaz ve mezun olmak zorundadır zira ikinci bir şansı olmayacaktır. Sadece haftasonları eve gelebilecek olan Erik, bu yatılı 0kula gider. Görünürde "elit"(!) çocukların okuduğu bu okulda, öğrenciler arasında, okul yönetiminin görmezden geldiği bir başka "okul yönetimi" mevcuttur. Üvey babasının kapalı kapılar ardındaki sadistliğini aratmayacak görüntülerle burada, öğretmenlerin hemen yanı başında uygulanan "öğrenci kuralları" ile karşılaşır Erik. Bu garip düzene ses çıkarsa bir türlü, çıkarmasa bir türlüdür. Ya okuldan atılmayı ve annesini hayal kırıklığına uğratmayı ve almak istediği hukuk eğitiminden vazgeçmeyi göze alarak bu düzen içinde karşı olduğunu her yoldan gösterecek ya da kendisine ve okuldaki diğer öğrencilere uygulana vahşete göz yumacaktır. Kötü ve kötülük üzerine, beni etkileyen bir film.