13 Mayıs 2013 Pazartesi

Cyril M. Kornbluth "Teşkilat"


Teşkilat, “gelecekte” geçen ve dünyanın nasıl kutuplara bölündüğünü, aralarındaki ahlaki değerlerin nasıl kesin çizgilerle tanımlanabilecek kadar farklılaştığını, bir bilim kurgu – macera tadında sunan bir roman.

Yazarı Cyril M. Kornbluth, genç yaşında (34 yaşında) hayatını kaybetmiş, ölümü “bilim kurgu dünyası için büyük bir kayıp” olarak nitelendirilmiş bir yazar. Ne zamandır adını görüp, yazdıklarını merak ediyordum, okumaya da Teşkilat ile başlamış oldum.

Şöyle bir dünya düşünün; Teşkilat, Hükümet ve Çete olarak kutuplaşmış. Şu an Amerika’nın olduğu yer Teşkilat’ın egemenliği altında ve hükümet ve kavramlarından herhangi birini barındıracak bir tanımlamaya uzaklar, uzak kalmak da amaçları. Ahlaki açıdan şimdinin ötesinde ve aslında “yozlaşmış” bir tablo çiziyor Teşkilat. Kumar, çok eşlilik, rüşvet neredeyse onun benliğini oluşturan önemli detaylar arasında. Teşkilat’ın gelir kaynağı topladığı bir tür “haraçlar”. “Bırakınız yapsınlar” politikasının gelişmiş bir hali, ulaşabileceği zirve gibi geldi açıkçası bana.

Hükümet ise okyanusun diğer yakasında, İzlanda’da merkezleşmiş, Avrupa’daki halkı katlederek kendisine yer edinmiş bir taraf. Öyle ki Avrupa kıyılarından içeri kaçabilen ve canlarını kurtarmış olan halk yeniden Orta Çağ’a dönmüş gibidir; teknolojiden uzak, neredeyse ilkel bir hayata mahkum bırakılmıştır. Hükümet, aynı zamanda kendi içinde çıkar çatışmaları yaşamaktadır. Yine de karşı olduğu nefret ettiği Teşkilat konusunda tüm birimleri hemfikirdir.

Çete ise yer yer Hükümet ile ortaklaşa çalışmakta, aslında ise ayrı bir güçtür.

Tüm bunları yakından tanımaya ise Teşkilat’ın önemli isimlerinden birinin koruması altında olan, bir polo oyuncusu olmasıyla tanınan Charles Orsino’nun gittiği bir tiyatroda kendi korumaları arasına sızmış Hükümet’in adamı tarafından saldırıya uğramasıdır. Saldırıyı yara almadan atlatan Orsino, Teşkilat’ın verdiği karar doğrultusunda Hükümet’in içine sızması için yetiştirilmeye, daha doğru beyni bu doğrultuda yeniden düzenlenmeye başlanır. Amaç, kendilerini yıkmaya niyetlenen ve bulundukları düzeni kaptırmayı asla istemedikleri Hükümet’in iç yapısını anlamak ve aslında onu içten yıkabilmek için nelere gerektiğini gözlemlemektir.

Psikoloji konusunda isim yapmış bir aileden gelen Lee Falcaro ile yeni kimliğini kazanması doğrultusunda çalışmaya başlar ve bir süre sonra Max Wyman karakteri olarak karşımıza çıkar. Ayyaştır, berduştur, zira diğer benliği tamamen silinmiştir. Artık Hükümet’in arasına sızmayı beklemekten başka yapabileceği bir şey yoktur.

Kutuplar arası çekişmeler, bir düzeni alt etmeye kararlı tarafların bakışından her oluşumun görünüşü bir çok ahlaki irdeleme ile beraber okuyucuya sunuluyor. 

Kendisini hızla okutan bir kitap. Sürekli bir aksiyon içinde kalıyor okuyucu. Benim okumam bir gün sürdü ve bittiğinde yine bir film izlemiş gibiydim. Tasvirler; bir yanda Teşkilat’ın ya da Hükümet’in teknolojisi, diğer yanda İrlanda’nın iç kesimlerinde ilkel dönemleri yeniden yaşmaya başlamış halkın teknolojisi öyle güzel tasvir edilmiş ki, bir film izliyor hissine kapılmanız normal kaçıyor.

2 yorum:

Güneşi Beklerken dedi ki...

Bu kitabı ilk okuduğumda kitap okumayı seven biri olmama rağmen artık kitap kurduyum

Kareler Ve Sayfalar dedi ki...

Çok sürükleyiciydi.